Lieve mensen,
17 oktober is het de dag van verzet tegen armoede.
Argos is op deze dag ook steeds aanwezig op de wake, aan het monument – het Anker – te Willebroek.
Op 17/10/2024 deelden we deze open brief:
Argos in Willebroek
Open brief van een Argosklant.
Geachte heer Eddy Moens, Voorzitter OCMW voor zolang het nog duurt en anders aan zijn opvolger.
Mijn goede vriend, Dikke Freddy, die zeer vertrouwd is met het schrijven van brieven aan bevoegde instanties en daar al menig oplossing heeft aangebracht en aldus erger heeft voorkomen, raadde mij aan mijn ongenoegen aan het Willebroekse OCMW en aan het oud en pas verkozen gemeentebestuur kenmaar te maken, teneinde vooruitgang te krijgen in mijn dossier.
Ik heb namelijk het gleuk in hogere regionen te vertoeven op wat genoegzaam bekend staat als: ‘de blokken’. Ik moet zeggen het zijn echter geen echte blokken en om bij mij, in mijn kraaknet apartement binnen te komen moet ge zelfs uw schoenen uitdoen, laat staan uw blokken aanhouden. Het zou proper zijn.
Maar de befaamde blokken worden noodzakelijker wijze afgepbroken en ik moet zeggen geen kat die er om treurt. Behalve de bewoners natuurlijk. Het moet gezegd de gemeente zorgt voor een alternatieve verblijfgelegenheid. Ik sprong zowat een gat in de lucht toen ik vernam dat het in samenspraak met de betrokkenen zou gebeuren.
Samenspraak met de gemeente en OCMW heeft in deze wel een speciaal tintje. Ik wilde mijn zo moeizaam opgebouwd sociaal weefsel als daar zijn: Jozef van Ingelghem, beter bekend als Jef Rondel, en Roger van den wWijngaert, beter beklend als de Wijnbees (hij eet heel graag druiven), niet verliezen en ik wou hen liefst zo dicht mogelijk in mijn omgeving hebben. Jef Rondel trok echter naar Heindonk en de Wijnbees trok naar Klein-Willebroek. De Wijnbees had namelijk altijd rondgebazuind dat in Willebroek iedere man een geslacht van minstens 25 cm heeft en hij voelde zich, met alle controles die heden ten dage worden uitgevoerd, veiliger in Klein-Willebroek, vooral teneinde gasmoetes te vermijden.
Ik wilde dus graag ergens middenin zitten maar kreeg als voorstel Tisselt, maar dan in de Bormstraat. Ik weigerde om de gekende reden maar moet tot mijn ontsteltenis vaststellen dat na de eerste weigering een tweede keuze niet meer kan geweigerd worden en ik moet nu verhuizen naar de Mahatma Gandistraat in Mechelen.
Ik ken daar niemand en spreek de taal niet; men spreekt daar van drau rau auren, schoen schonen en een stoemstraukauzer, om nog maar te zwijgen van: as gau paast dat de paas aan a paast, paast den ma agaa iet anders.
Mechelen is echt mijn ding niet. Ik zit dan wel kort bij de KV maar bij de kakkers kan ik blijkbaar niet gratis binnen met mijn Willebroekse vrijetijdspas. Dan pas ik voor dat soort vrije tijd als ge begrijpt wat ik bedoel.
Ge moogt mij gerust geloven Mahatma Gandi treft geen schuld, hij draagt namelijk al mijn respect weg, maar ik kan met dit voorstel van woonst echt niet akkoord gaan.
Ik zal Mahatma Gandi’s filosofie van ‘geweldloos protest’ als middel voor de revolutie niet verwerpen en het blijven hanteren. Vandaar dit schrijven met een speciaal verzoek.
Er is nog een, naar mijn mening, doorslaggevende reden om niet in te gaan op het Mechelse aanbod. Hoe moet ik in godsnaam vanuit de Mahatma Gandi wijk of zelfs vanuit de Bormstraat, waarvan de rechtse kant van de straat tot nader order nog altijd bij Willebroek hoort, mijn geliefkoosde supermarkt bereiken? Argos, de supermarkt bij uitstek voor mensen in mijn situatie. Argos kan ik mijn noodzakelijke inkopen doen aan een schappelijke, lees goedkope, prijs. Met de fiets zijn de aangekochte goederen niet te vervoeren en het openbaar vervoer is ook niet dat meer. Vanuit de Bormstraat is Willebroek niet met openbaar vervoer te bereiken en het zal er niet op beteren als je weet dat binnenkort zelfs de Boomsesteenweg, de Appeldonkstraat en de Vaartstraat van het traject Boom – Mechelen wordt geschrapt. De vernieuwde Brownfieldlaan moet willens nillens haar nut bewijzen en dat kan niet alleen met de vrachtwagens langs daar te sturen, ook de bussen moeten langs het vernieuwde traject.
Maar vooral het gesprekje dat ik bij Argos wekelijks voer met mijn soortgenoten, bij een heerlijke gratis koffie, geserveerd door een vriendelijke en welwillende dame, zal ik ongelooflijk missen.
Daarom, geachte voorzitte, geachte burgemeester, herzie aub de abrupte pennentrek die door mijn weigering werd getrokken en geef mij een nieuwe kans, dicht bij Jef Rondel en de Wijnbees en vooral dicht in de buurt van mijnen Argos, de sociale, vooral joviale kruidenier.
Ik heb ook niet gekozen voor de armoede die mij ten deel valt. De armoede expert Wim Van Lancker stelt dan wel de armoede te maken heeft met geluk, bij mij was het meer ‘ongeluk’. Want ik kan u verzekeren geluk kan je soms nog zoeken en heeft dikwijls te maken met keuzes maar tegenslag overkomt je en daar kan je niks tegen beginnen en kan ieder van ons overkomen. Ik heb het in alle geval vlaggen. Ziek worden kan alleman, een scheiding, een ongeval dat maar niet beslecht wordt door de verzekeringsmaatschappijen, het was allemaal mijn deel.
Daarom heren van het bestuur: leg de schuld niet bij de slachtoffers maar zorg voor een warm beleid in onze gemeente en maak aub kennis met Jef Rondel, de Wijnbees en met ondergetekende Marcelleke.
